PLADO jako nowa strategia żywieniowa w leczeniu przewlekłej choroby nerek
Dieta PLADO (Plant-Dominant Low-Protein Diet) to model żywienia oparty na przewadze białka roślinnego (50% białka w diecie) przy jednoczesnym ograniczeniu całkowitej ilości białka w diecie do 0,6–0,8g/kg/m.c
Metabolity pochodzące z rozkładu białek usuwane są głównie przez nerki, jednak u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN) dochodzi do ich kumulacji z powodu upośledzonej filtracji kłębuszkowej. Wiele z tych związków, takich jak indoksylosiarczan i p-krezylosiarczan, to toksyny mocznicowe, które negatywnie wpływają na nerki oraz układ sercowo-naczyniowy1 .
Chcesz przeczytać więcej?

Pełna treść artykułu, wraz z załącznikami do pobrania, dostępna jest dla prenumeratorów czasopisma, po zalogowaniu się.
1. Ravid J.D., Kamel M.H., Chitalia V.C., Uraemic solutes as therapeutic targets in CKD-associated cardiovascular disease, „Nat. Rev. Nephrol.” 2021;17, s. 402–416. doi: 10.1038/s41581-021-00408-4.
2. Hostetter T.H., Meyer T.W., Rennke H.G., Brenner B.M., Chronic effects of dietary protein in the rat with intact and reduced renal mass, „Kidney Int.” 1986;30, s. 509–517. doi: 10.1038/ki.1986.215.
3. Tovar-Palacio C., Tovar A.R., Torres N. i in., Proinflammatory gene expression and renal lipogenesis are modulated by dietary protein content in obese Zucker fa/fa rats, „Am. J. Physiol. Renal Physiol.” 2011;300, s. F263–F271. doi: 10.1152/ajprenal.00171.2010.
4. Ko G.J., Rhee C.M., Kalantar-Zadeh K., Joshi S., The Effects of High-Protein Diets on Kidney Health and Longevity, „J. Am. Soc. Nephrol.” 2020;31, s. 1667–1679. doi: 10.1681/ASN.2020010028.
5. CKD Work Group, Kidney Disease: Improving Global Outcomes (KDIGO). KDIGO 2012 Clinical Practice Guideline for the Evaluation and Management of Chronic Kidney Disease, Volume 3, International Society of Nephrology; Brussels, Belgium 2013. s. 1–150.
6. Joint WHO/FAO/UNU Expert Consultation, Protein and Amino Acid Requirements in Human Nutrition. WHO; Geneva, Switzerland 2007. 265p (WHO Technical Report Series 935).
7. Ikizler T.A., Burrowes J.D., Byham-Gray L.D. i in., KDOQI Clinical Practice Guideline for Nutrition in CKD: 2020 Update, „Am. J. Kidney Dis.” 2020;76((Suppl. 1)), s. 1–S107. doi: 10.1053/j.ajkd.2020.05.006.
8. Lin Y., Bolca S., Vandevijvere S. i in., Plant and animal protein intake and its association with overweight and obesity among the Belgian population, „Br. J. Nutr.” 2011;105, s. 1106–1116. doi: 10.1017/S0007114510004642.
9. Budhathoki S., Sawada N., Iwasaki M. i in., Association of Animal and Plant Protein Intake with All-Cause and Cause-Specific Mortality in a Japanese Cohort, „JAMA Intern. Med.” 2019;179, s. 1509–1518. doi: 10.1001/jamainternmed.2019.2806.
10. Kahleova H., Levin S., Barnard N., Cardio-Metabolic Benefits of Plant-Based Diets, „Nutrients” 2017;9, s. 848. doi: 10.3390/nu9080848.
11. Chen H., Shen J., Xuan J. i in., Plant-based dietary patterns in relation to mortality among older adults in China, „Nat. Aging.” 2022;2, s. 224–230. doi: 10.1038/s43587-022-00180-5.
12. Chen Z., Drouin-Chartier J.P., Li Y. i in., Changes in Plant-Based Diet Indices and Subsequent Risk of Type 2 Diabetes in Women and Men: Three U.S. Prospective Cohorts, „Diabetes Care” 2021;44, s. 663–671. doi: 10.2337/dc20-1636.
13. Golzarand M., Bahadoran Z., Mirmiran P., Sadeghian-Sharif S., Azizi F., Dietary phytochemical index is inversely associated with the occurrence of hypertension in adults: A 3-year follow-up (the Tehran Lipid and Glucose Study), „Eur. J. Clin. Nutr.” 2015;69, s. 392–398. doi: 10.1038/ejcn.2014.233.
14. Dybvik J.S., Svendsen M., Aune D., Vegetarian and vegan diets and the risk of cardiovascular disease, ischemic heart disease and stroke: A systematic review and meta-analysis of prospective cohort studies, „Eur. J. Nutr.” 2022;62, s. 51–69. doi: 10.1007/s00394-022-02942-8.
O autorze

dr n. med. Paulina Borek-Trybała
czytam artykułyDietetyczka kliniczna i psychodietetyczka, specjalizująca się w dietetyce nefrologicznej i onkologicznej. Członek POLSPEN, Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego i Polskiego Stowarzyszenia Chorych na Celiakię. Ma ponad 13-letnie doświadczenie, zdobyte zarówno w szpitalu, jak i w prywatnym gabinecie. Aktywnie uczestniczy w edukacji, prowadząc wykłady i szkolenia dla pacjentów oraz specjalistów.