Wywiad z prof. dr hab. n. med. Sylwią Małgorzewicz na temat XV Konferencji Naukowo-Szkoleniowej z cyklu „Terapia Żywieniowa XXI wieku”.

Zespół kacheksja–anoreksja musi być leczony, gdyż inaczej stan pacjenta będzie ulegał ciągłemu pogorszeniu i rozwiną się powikłania. Reagować należy jak najwcześniej, żeby nie dopuścić do rozwinięcia pełnoobjawowej kacheksji.  

Zabiegi u niedożywionych pacjentów onkologicznych skutkują większym ryzykiem powikłań. Zasada jest jedna: lepiej odroczyć zabieg i przygotować pacjenta żywieniowo niż operować w trybie planowym pacjenta niedożywionego. Pacjent zyska więcej, jeżeli będzie odpowiednio przygotowany do zabiegu niż gdy będzie zoperowany dwa do trzech tygodni wcześniej.